Gözlerim kamaşıyor, o berrak, saf güzelliğine
Düşünüyorum durmadan, boyuna ve de enine
Bir telaştır geçiyor ömür, farkında mısın?
Canım sın, Kanım sın, Sevgilim ve de Karım sın.
Beynimin bir köşesi kış, diğeri ise yaz
En çok da baharı seviyorum, süremiz çok az
Değişkeniz, insanız, tıpkı mevsimler gibiyiz
Beraber başlamadık hayata ama, bitireceğiz ikimiz.
Var olan iki kişiydi, koparılmadan önce elma
Sonra çoğaldılar ve aile oldu tüm dünya
Sevdim, Ve böyle sürecek ölümde olsa
Yaşıyorum seni ve kızımı, hemde doyasıya
Ah! yüreğim kanıyor, yanıyordu ciğerim
Yalnızlığım ağlıyorken, bilmiyordu bunu gözlerim
İki bilinmeyenli, denklemdi benim geçmişim
Kim bilebilirdi ki ailem için ben, canımı da verebilirim.
Geleceğe bakıyorken, ağlıyordu benim geçmişim
Babalığın suyunu içip, bağlılığın yeminini etmişim
Gözlerden ırak başka yerler, düşlemiyorum artık
Ailem'le biz çünkü, şekerden yapılmış mutlu insanlardık.
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 23:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!