Beni ayakta,sevdiğim insan tuttu
Yıllarca inan,o göğsünde uyuttu
Bazen ağladı,yar bazense umuttu
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Kırk yıldır inan,doya, doya yemedim
Perhizi her an,yerken aklımda dedim
Gönlümde yanan,yar aşkına sürmedim
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Bir haktır tanrım,bana verdi bu derdi
İçimde yıllar, yavaş,yavaş erirdi
Böbrek ve gözler,bak iflas ediverdi
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Gözüm karardı,sevdiğimi görmedim
İçim yanardı,doyarak su içmedim
Haftada üç gün,kanımı temizlettim
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Şu an yanımda,sevgili aşkım durur
Onun bağrında,tüm anılar kudurur
Gözümle böbrek,bedenimi dondurur
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Yeter İsmet Baz,çektiklerin kefaret
İçindeki haz,gönüllerde bekaret
Eşinle biraz,duyduğun bu sefalet
Affet Allah’ım,şekerden de beterdi
Bahattin Tonbul
15.7.2009
Kayıt Tarihi : 20.7.2009 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İsmet Dayımın şeker hastalığını 40 yıldır çekiyor son zamanlarda böbreğini kaybedip diyalize başlamış ve Gözlerini de kaybetmiş bu yüzden kendi ifadesiydi bu şekerdende betermiş sözü ne dayanarak bunu yazdım........5+7
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!