Yağmurun rahminde gize bürünen günah gibi,
Gözleri bir annenin acı feryatlarini anlatıyordu,
İçinde fırtınalar kopan çocuğun.
Bir lunaparkin çığlıkları tarafından irkildigi o anda,
Sahtesi çok ışıltılar bile aydınlatmaya yetmiyordu, kararan hayatını.
Pamuklu şeker satan seyyar satıcının,
O tiz sesiyle bir kez daha animsadi dışlanmisligini.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta