Derin kiremit rengi bir kasaba burası
Zil çok ama heyecan kol gezmiyor eteklerinde
Duyulmuyor sesleri, neşesi kaçmış her birinin.
Şiirlerimde övündüğüm bayram sevinçleri bunlar mı
Yalan mıydı yani yazdığım onca mısra
Hayal mi gördüm yaşadığım yıllar boyunca
Demek ki ben herkesi kandırdım.
Aşkı anlatırken şeker gibi, bayram gibi tatlı diyordum,
Aşklar da aslında bu kadar cansız,
Sokağım kadar gölgesiz mi
Yani kimse aşık olmuyor mu
Demek ki herkes beni kandırdı.
Nerde o şen şarkılar
Ben duyamıyorum, sen duyabiliyor musun.
Yok canım o kadar uzun boylu değil
Şarkılarda mı notasız kaldı,
Demek ki biz dünyayı kandırdık.
Hani güneşli güzel günlerdi beklediklerimiz,
Beklemiyorduk madem neydi o umutlu hallerimiz
Yoksa Tanrı da mı işin içinde
Demek ki biz kendimizi kandırdık...
26/Kasım/'03
Banu ÇiftçiKayıt Tarihi : 16.8.2004 14:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!