Şeker Oğlan Şiiri - Hasan Özçelik 2

Bekar oğlan, şeker oğlan,
Çalgı-çengi gezer oğlan,
Ömür böyle geçer sanma;
Sonu karakıştır, oğlan.

Bir evin tek çocuğusun,
Annenin göğe tuğusun,
Üstüne kül üfürmezler,
Bulunmaz hint ipeğisin.

Burnun düşse eğilmezsin,
Büyür, amma gelişmezsin,
Baba malına güvenip,
Hiçbir işte çalışmazsın.

Güzel oğlan, keleş oğlan,
Hayat sana beleş oğlan,
Bu gidişle işin zordur,
Bir mezar bul, yerleş oğlan.

Arı vız der, hanım tuz der,
Astar yüz der; cüzdan az der,
Çoluk çocuğa bir karış;
Çalış, kazan; ne bu naz der.

Vali geliyor Konya’dan,
Haberin yok mu dünyadan,
Muhtar mühürü basmıyor,
Olan malını almadan.

Gün sayısı darı gibi,
Ömür geçmez, sürü gibi,
Yılan bile hesap yapar;
Vezne ile toprak gibi.

Gezdin avare avare,
Çoban olmadın davara,
Bir baltaya sap olmadın,
Şimdi herkese madara.

Kim kazanmış, kemler yemiş,
Bu gençler ne hale düşmüş,
Merkep(şeker)oğlan iflas etmiş,
Hayatı şimdi anlamış.

Hasan Özçelik,
(17.06.2019, Isparta)