Titrer elinde bastonu,
Bolca dikilmiş donu,
Şeker diye bilirler onu,
Canım dedem,şeker dedem.
Nur gibidir dedemin yüzü.
İman ile doludur onun özü,
Duyulmadı bir yalan sözü,
Canım dedem,şeker dedem.
Kimi bulsa yardıma koşar,
Çıkamaz merdiveni düşer.
Karda üşür,güneşte pişer,
Canım dedem şeker dedem.
Kaçmaz namaz,dinler ezanı
Dedem sevmez çok gezeni,
Kınayıp durur yuva bozanı
Canım dedem,şeker dedem.
Ramazanda tutar hala orucu,
Her gelene nasihatler verici,
Göklere açılmıştır iki avucu,
Canım dedem,şeker dedem.
Şekeri var ama hastayım demez,
Aç yatar yatağa haram yemez,
Güler yüzlüdür kaşını çatamaz
Canım dedem,şeker dedem.
Dünyada bırakır bütün malını,
Seneler bükmüş onun belini,
Bayramlarda öperler elini,
Canım dedem,şeker dedem.
06.08.2008
Orhan SemizKayıt Tarihi : 6.8.2008 21:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)