Şeker sevgisizlikten oluyormuş meğer.
Baba varlığın varken yoktu şeker.
Sevgi sen nelere kadirsin bilir mi fertler?
Sorgu sual yok herkesler terler.
Şimdi ben kendimi seviyorum şekerden kalmadı eser.
Bir şekerle karşılaşınca otuttuyorum dizlerime
okşuyorum saçlarını,konduruyorum buseler...
Kem küm edip bahaneleri dizme yoksa gelir yanağına silleler.
Suçluysan sus bir zahmet,konuşursa şeker boynunu büker herkesler.
12.02 2025 Van/Edremit.
Kayıt Tarihi : 12.2.2025 12:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!