Gözlerimde
Güneşin pırıltısının
Her sabah yeniden
Doğduğu
Papatya kokulu günlerde
Sokağımızın karşısından
El sallamadan geçen
Kömür trenlerinin
Seslerine düşlerimizi
Bağladığımız
Kızarmış ekmeğe
Ve iki zeytine ağladığımız
Zamanlardı
Tren rayları gibi
Uzaktı ve uzundu düşlerimiz
Ah diyorum şimdi
Ah
Keşke dün gibi
Çocuk olsaydım
Şeker var yarına
Yavrularım diyen annemin
Sesiyle uyansaydım…
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)