Bir tabî, bakî bir tabî gözlerimin önünde.
Bir makber uzanmış yatıyor, toprağın üstünde.
İçten içe bir ahuzar sesi parçalar kulaklarımı,
İçimde bir şek, ya bulamazsam seni?
Ferdâlarımın üstüne mestûrlanan hicranın,
Lâtif bir sabahın açan ayçiçekleri gibi,
Saçların bir matem gibi dalgalanıyor,
İçimde bir şek, ya bulamazsam seni?
Özlemim, bir âf-tab'ın geceye olan mütehassiri,
Gözlerim, seni bekleyen bir aşığın zebunluğu,
Ve sen kadın neşidelerini kaybeden bir şairsin,
İçimde bir şek var, ya bulamazsam seni?
Kayıt Tarihi : 11.5.2019 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zamanında körü körüne aşık olan bir Adamın hikayesi bu. Henüz sarılamamış, henüz kavuşamamış ve aylar sonra kaybettiği kadınına olan hasretini ferhat figan anlatıyor sayfalara. Biraz çaresiz, biraz hüzünlü, biraz mutlu. Onu ilk tanıdığı halini anlatıyor dizelere... Çaresizliği kaybettiğinden, hüzünü kendine yediremediğinden ve mutluluğu ise toprağa sinmiş kokusunu içine çektiğinden.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)