Şehzade Mustafa 1

Taşlıcalı Yahya'nı mersiyesine Tahmis

Karattı nemli mükedder guyûm asumânı
Harâb-ı gam saran Osmanlının gülistânı
Yok oldu memleketin körpe yaşta mihmânı
'Meded, meded bu cihanın yıkıldı bir yanı
Ecel celâlileri aldı Mustafa Hanı ' (1)

Mükedder guyûm = kederli bulutlar
Harab-ı gam = keder harabesi
Mihmân = kılavuz
Meded = imdad
Ecel celâlileri = ölüm eşkiyaları

Çadırda yerlere aheste aktı al kanı
Cânîyle çarpışacak çapta bitti imkanı
Boğuldu iple boğazdan kesildi gerdanı
'Tutuldu mihr-i cemâli bozuldu divânı
Vebâle koydular âl ile âl-i Osmanı' (1)

Aheste = ağr ağır
Mihr-i cemâli = yüzünün güneşi
Vebâl = günah
Âl ile = hile ile
Âl-i Osmanı = Osmanlı Sultanını

Kil-ü kâlin yok iken bir hakiki bürhânı
İnandı söylenen alçakça küfre nâdânı
İdareden bî-haber baş vezarle şeytanı
' Geçerler idi geçende o merd-i meydânı
Felek o cânibe döndürdü şâh-ı devrânı' (1)

Bürhan = ispat, delil
Nadân = cahil
Geçerler idi geçende = çekiştirirlerdi
Merd-i meydan = savaş meydanı yiğidi
Şah-ı devrân = zamanın padişahı

Konuşmasıyla da tatmin ederdi divanı
Yaşardı dostlarının yaslı çeşm-i giryânı
Durulmayan kara hüzn bastı cânı cânânı
'Yalancının kuru buhtânı buğz-ı pinhânı
Akıttı yaşımızı yaktı nâr-ı hicrânı' (1)

Çeşm-i giryaâı = ağlayan gözleri
Buhtân = iftira
Buğz-ı pinhân = gizli kini
Nâr-ı hicrân = ayrlık ateşi

O hürmetiyle imâ etti kimdi hâkânı
Şaşırttı halkı zekasiyle üstün irfânı
Felek sorar mı kim öldürdü böyle kaplanı
'Cinayet etmedi cânî gibi, onun cânı
'Boğuldu seyl-i belâya dağıldı erkânı' (1)

İmâ = işaret
Seyl-i belâya = bela seline

Ya bilmeseydi cesur genç dilârayı gözüm
Veyâ unutsa karanlık hatırayı gözüm
Felekte kılmadı hiç böyle belâyı gözüm
'Nolaydı görmeye idi bu mâcerâyı gözüm
Yazıklar ona revâ görmedi bu râyı gözüm' (1)

Dilaâa = gönül okşayan
Ravâ = layık
Râyı = hükmü

(1) Taşlıcalı Yahya'nın mersiyesinden

Mefâilün feilâtün mefâilün fâ'lün (feilün)
. / . / . . / / . / . / / / (. . /)