Şehzade Şiiri - Sıddık Ertaş

üç gün üst üste girdi rüyama. adını söylemedi,
küçük bir şehzadeymiş. şiir, onun söyledikleridir.

1. gece

iktidar uğruna maktul bir çocuk şehzadeyim
diş çürüğü izi kalmış tenimde hükümdarın
mesihi olmadım hiç hem ergen de değildim
yaşamak şehvetini ibrişimle ödedim

beni bold yazın tarih sayfalarına
kendinizi italik / ince ve eğik kalın
bu zulüm bir gün sizi de öldürecek

gramer kitapları yazmaz bütün cinayetler
dönüşlü fiiller olarak çekimlenmiştir
tanrının sunduğu fırsat olarak çocuk
bir arzı mevutken bir cennet balkonu

savaşa giderken yeniçeri kopardığı meyvenin
ücretini asmıştır ağacın dallarına bu bilinir
bilinmez devletin sindirim sistemleri
öğütmekte ustadır çocuk şehzadeleri

burası tarihin rutubetli cinayetler kileri
farklı boyutlarda seramik vazolarda
ölüm salamuraları duruyor rafta
burada her şehzadenin bellidir yeri

2. gece

kabus geceler hazırlamışlardı minik etimden
bir tahrimen ferman bir fetvası alınmış ölüm
cariye annemin etinden de katarak

annem ki başka bir dilde söylerdi ninnileri
mavi gözlü bir isa gerilirdi göğsüne

şimdi benim gövdemden mor bir kapı saraya
hem de melekler yaptı oyma ahşap bir kapı
bir de köprü kurdular kıldan ince uzuyor
haydi geçin sultanım cennet bekliyor sizi

sultanlar şehzadelerle hep böyle ip atlarmış
boyna dolanan ipe alışsın ki çocuklar
iktidar mayalansın sarayların rahmine

haritası kaybolmuş bir mayın tarlasıdır
ilelebet payidar devlet-i al-i osman

3. gece

bana ensest bir ölüm ayarladı saltanat
ne ıtriye beste oldum ne külliye sinana

ben maktul şehzadeniz
eksik bir altyazı olarak kaldığım hayatı
pimi çekilmiş bir şiir olarak
bırakıyorum ortanıza
taammüden tezgahlanan cinayetim
vicdanlarınız için müebbet ölüm

bieyyi zenbin kutilet