Çaresizlik değildir;
edebsizliğe sürükleyen,
şehvetinin kurbanı olur beden...
nefsinin kölesi oluverir aniden...
duman olup tüten;
nefsaniyetin nefesi; şeytansı içinden...
Yalnızlık değildir;
boşluğa düşüren,
şehvetin kuyusuna düştün sen...
parça parça oldun,
hayal gibi birden;
dalga gibi kayboldun...
deryânın damlacığı;
bulutların seyrinden...
Kayıt Tarihi : 18.11.2014 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Çakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/18/sehvetin-kuyusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!