Dudakların karanlığı emiyor içimdeki
Ölüm şimdilik varsayıldığınca uzak
Ensemde bir ürperti
Tanrılar adına bu bir tuzak
Dudaklarımdan çekip aldığın
İzzet-i nefsimmiş meğer
Bir kadın için ne büyük keder
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
