Şehvet Ve Aşk Şiiri - Bülent Seyhan Sara ...

Kara gözlerinle,gözlerime dokunduğun an;
ben kayboldum gözbebeğinin karanlığından.
Şehvet ateşiyle aydınlatıp,çekiyor beni al dudakların oralardan.
Çıldırmış kalbim,göğüs kafesinde. Fırlayacak sanki,
Al kanım damarlarımdan.fırlamış,göğsünün uçları yuvalarından.

Aklımı aldı kara gözlerin başımdan.
Ruhumu emecek al dudakların dudaklarımdan.
Fırlasın al kanım damarlarımdan.
Canımda çıksın isterse,delirmiş gönlümün çılgınlığından.
Buz kesilsin ruhsuz,kansız,cansız,bedenim.

Sakın sönmesin diye yaktığın şehvet ateşi,
bedenimizden çıkmak üzere olan sıvılardan; .
koptu işte iniltileri ezen çığlıklar.

Cennetden Cehenneme iniş var.
.
Ne zaman gene kokunla uyanacağım.
Hayal olmasından korkarak,yavaşça,senin görüntüne gözlerimi açacağım.
İlk nefesimi yastığıma serpilmiş saçlarından alacağım.
Hafifçe öpüp kulağına günaydın fısıldayacağım.
Saçlarını okşayıp tenine dokunacağım...