Şehvet Şiiri - Halit Korkmaz

Haddi aşan dürtüler aşk ile kurgulandı
Îmân çatlatan şehvet, söz ile yasaklandı
Şehvetin tek gözü var, sadece aşka bakar
En temiz olanımız Arafat da paklandı

Yasak meyve bir ambar, içinde lezzetler var
Adem Havva’ya meftun, Havva Ademi sarar
Baygınlık veren sevda ruhsatsız olsa bile
İki aşık kararlı hedef şeytanî kulvar

Her nefiste bir gönül, her gönülde bir gül var
Feryâdı figan için bülbüller güle konar
Bunca avaz, bunca renk, hepsi dem tutmak için
Âşık bülbülde âhenk, gülde de neşve arar

Evrene aşkı salan, elekle tasnif yapar
Akıl ve iradeyi hem ölçer, hem de tartar
Bunca canlı var iken, insanı günaha denk
Düşürüp de cihanda hangi dengeyi sağlar

İnsan insana ayan, Allah insana sırdır
Yaratırken çok cömert, yaşatırken kısırdır
Malının malı olup, doymak bilmeyen insan
Mevlânın eleğinde üstte kalan kısımdır