Her şeyin güzeli vardı elbet
Dilerdi insan arzu duydukça
Şehvete çağıran kimdi seni
Kimden geldi sana bu adalet.
Ne bildi şerh'in o güzel tadını
Şehveti bastıranın bir kadın olduğu
Kimden kaldı sana bu küstahlık
Her şey geçince unutturandı.
Ne hardır ocakta ne kandır can
Sonsuz ateşleri yaktı sanma
Sönünce üşüten gizli bir nefret
Bir nefis çöpüdür şehvet dediğin.
Kayıt Tarihi : 28.11.2013 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!