Sehven Gelen Şiiri - Hüseyin Ahmet Sarwari

Yanlış zaman
Yanlış mekan
Gelmek istemedim ben bu cihana
İstemeden yolladılar beni bu zindana

Yanlış geldim
Geldim birden istemediğim bu dünyaya
Uyandırdılar uyandırdılar beni daldığım rüyadan
Saldılar sefaletin hükmettiği bu dünyaya

Yanlış geldim
Sehven oldu gelişim bu dünyaya
Zira ne bir kalem
Ne bir işin ucundan tutuyor alemin eli

Yanlış geldim bu manasızlığa
Ki alim ilim yayar alem zehir
Kaybediyor saflığım kirleniyor
Kirletiyorlar alimin ilmini

Dayanılmaz dayanılmıyor
Ahlaktan yoksun her biri
Sevmeye gelmiyor
Aldatmaya pek meyilli bedenleri

Sızlıyor yürek yanıyor
İnsanlık heba olmuş
Genlik yok genlik talan
Genlik nefsin peşinde çoktandır kör olmuş

Dert anlatmam
Anlatılmaz bunlara
Camiaya nutuk çeksen
Gösterişçi derler sana

Ya yanlış geldim
Sehven bu zamana
Zira ne ben uyabildim
Ne onlar kulak verdiler bana.