yokluğuna ussun badireler atlıyor vebalim
içsel hazineye sızıyor acılar
biçarenin çarı olarak kalıyor dertler
uyarıl başkaldırının egosunda uyanırım aşka
döngülerin dönen dünlerinde kalıyor nemli gözlerin
bittiğim damlanda aklanıyor aşka ıslanmış gerçekler
alıştırılmış amaçların yamaçlarında yitik kalıyor sensizlik
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta