Şehrin Zehri Şiiri - Halime Ayam Cerrah

Ben yalnızım,
Sen sokakların kadar kalabalık,
Bakraçların sesi gibi ötelerden suskunluğum,
Sen yalvarışlarım kadar gürültülü,
Elimi tutsan ölecek gibi güçsüzüm,
Sen emanetlerinle topraksın,toprak altı şehir...

Şehirsin sen, bitmek bilmeyen,
Koynunda yabancıların merhabası
Kahkahası ve ağlaması.
Hoşça kalmak ne güzel seninle,
Seninle dönmek uzaklardan, ne güzel.
Kadın gibi misin nesin,
Öylesine mağrur,öylesine varlık,
Öylesine derin,şımarık...

Ben yalnızım,sen şehirsin,
Ben şehirde yalnızım,
Sen yalnız,şehir değilsin,
Şehir yalnız benim şehrim değil.
Kaçmak kadar suçlusun ve biliyorsun,
Ben yalnız seninle yakalanırım...

Uzanırım gecelerinde başım göğe erer.
Boğazına basmadan geçerim,
Çalarım en güzelini yıldızın,
Sana tac ederim,seni kıskanırım,
Başıma bela alırım, aılrım da bilmem...

Delilik gibi üstelik,
Onca yenilgi,onca tutsaklık ve onca aşk,
Sen aşık değilsin istanbul!
Aşk sensin,
Ve mutlu edecek kadar zehirlisin...