Maverayı yol edip gidişinden sonra
Ben yalnız seyyahıyım vahasız çölün
Kül rengi akşamlarında Eylül’ün
Saat ayrılıkta dururken
Ucu yanmış mektuplar arasında
Kurutulmuş, unutulmuş gülleri
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
