Bu şehir ekmek kadar bize benziyor.
Suyunu kaybetmiş sazlık kadar kurak,
Hamurlanmış toprak gibi kesekli
Camgöbeğinden daha berrak
Rüya kadar da keskin
Bu şehir ne kadar bize benziyor.
Bizim gibi aziz ama bizden çok tövbekâr,
Onun da yoğuracak ellere ihtiyacı var
Bizim gibi
İşte bu yüzden
Harran’dan daha kurak
Çölden daha berrak
Bu şehir
Cabbar gibi asi
Yakup gibi maî
Cemil kadar usta
Medine kadar da şehir
Bu şehir.
Utanırdı Yakup’un torunu Cemil
Gözlerime bakarken
Kandan daha çamurlu gözlerime
Cesur gözlerime
Mavi gözlerime
Onların eliyle yoğruldu
Bu şehrin,
Aşkı da figanı da
Bu şehre tuzu;
Cabbar ekledi ve
Köstebek gibi
Girdim bu şehre
Tuzunu tattım,
Susadım, acıktım;
Heybemdeki ekmek
Mataramdaki suydun!
Sana acıktım, sana susadım
Hurmam nerede Gülüm?
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 05:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)