Şehrin Son Işıkları Şiiri - Savaş Barha

Şehrin, görüp görebileceğimiz son ışıkları bunlar. Artık yarınlar karanlık olacak. Gök, yerle yeksan olup umutlar toprak altında kalacak. 'Dur, etme!' denilemeyecek kadar geçip gitmiş zaman. Olanlar olmuş, gidenler gitmiş. Dönüşü olmayan yollarda kaybolup yok olmuş hayaller.

Şehrin son ışıkları bunlar. Pencerelerde siluetler görünmeyecek, balkonlarda oturulmayacak, bahçeye çıkılmayacak, çiçekler sevilmeyecek, yapraklara dokunulmayacak. Uzaktan geçenler için 'O mu?' diye içten geçirilmeyecek. Ansızın karşılaşılmayacak caddelerde.

Artık uçurumlar yarınlar gibi karanlık, dağlar yarınlar gibi karanlık, gök yarınlar gibi karanlık, düşler yarınlar gibi karanlık, sokaklar yarınlar gibi karanlık. Gözümüzün feri sönmüş, gözümüz yarınlar gibi karanlık. Her yer bataklık, her geçen gün ömre fazlalık.

Işıksızlıktan öleceğiz. Sersefil bedenlerde döşeklere düşeceğiz. Sokaklar, olağanüstü hal ilan edilmişçesine sessiz olacak. Yolunu kaybeden bedbahtların bütün yolları meçhule çıkacak.

Şehrin son ışıkları bunlar. Beyaz kalpli melekler beyazlar içinde uzaklara gitmiş. Karanlıkta kitaplar dolusu yalnızlıktan içimize gömülüp yok olacağız.