Sessizlik deli ederken yokluğunun ıssızlığında
Sanki şehrin kalabalığı içimde çoğalıyor
Sanki içimde kopan kıyamet gen değiştirmiş,
Tayfun, bora, tipi, lodos sam yelinden eser yok
İçten içe yanan bir volkanı andırır ruhumdaki ateş
Eriyorken bir yanım, kutuplardaki buz gibi diğer yarım.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta