Şehrin İçsesi Yükselirken

Hırpani bir şehir bu sabah,
Gözlerimde uyanan.
Yokluktu anası,
Varlığı kuşağında saklı,
Korkuları heybesinde yüklü,
Kurtuluşu dilekler adamış,
Bir sikke altın suyunda bulanan.

Düşlerini üç kuruşa satmış,
Geleceğini dünlerine ipotek vermiş,
Uçan kuştan köşe bucak kaçan,
Yiğitliğinden sandığı kamçısını,
Bağlayıp iki yanından,
Üçüncü sayfalarda tuttuğu köşelerinde,
Gözlerine bandaj etmiş.

Çığlıklarda bir sabah baskısında,
Şehrin içsesi yükselirken,
Zamanın interaktif dönemecinde,
Ağır aksak koştuğu izbeliğinde,
Köşeyi döndüm derken,
Sırtına kuşandığı eğerinden düşmüş,
Eşek yükü küfesi darmadağın.

Kim kaldıracak yükünü omzundan,
Kefenindeki bir metre bezi bile çalan,
Yardım mı edecek sanırsın,
Ki düşmüşsün bir kere,
Niye kaldırsın.
Kıçına bir tekme atmadı ise,
Sevin, halaylar kur meydanlarında,
Bari bu yanına kâr kalsın.

Gülcan Talay