Şehrin hangi tepesinde sen varsın

sen güldüğün zaman açıyor güneş,
sen gülersen gülüyor şehir,
bu yüzden katlanıyorum kirlisine dünyanın,
sen gülünce gülüyorum,
güçlüklere alışıyorum,
gecelere dayanıyorum..
şehri tutan minareler,
sen güldükçe uzanıyor göklere..
yüzünde güller açıyor gülünce,
ne varsa olumsuzluktan yana,
hepsi yok oluyor, dilersen eğer...
kışlar bahara, karanlıklar güneşe dönüyor
sen güldüğün zaman...
meğer saklandığımız şehir,
mavi renklerden sessiz bir gemi,
merak ettiğim, göremedim hiç seni,
misafir kaldığımız dünyada..
gözlerin kahverengi olsun
gözlerinin kahvesi yaşasın
söyle,
mavi şehrin hangi tepesinde sen varsın...

17.12.2001
Mustafa Kaya
www.mustafakaya.net