Sokaklarında hayatın rahvan atları yok artık
Uyluklarına kadar işleyen dayanılmaz sızılar
Yaralar şehrin insanlarını
Bulvarlarında dolaşır kendine yabancı insanlar
Dinledikleri şarkılar ruhuna tahripkâr
Şiirde özneyi inkâr var
Ben garip sen hancı
Ellerimizde güneşten hareler
Yalnız ikimiz tararız şehrin dağınık saçlarını.
Lambalarına kumrular konmuyor artık bu şehrin
Salkımları çoktan kurumuş bahçelerinin
Oturduğum ev beni kucaklamıyor
İçi boşaltılmış çocuklar yalnız bakıyor
Talan edilmiş beyinler oyundan ıskarta
Temasına gem vurulmuş kitaplar raflarda
Vurgun yemiş sünger avcısı gibi şehrin insanı
Kendini ifade etmiyor artık hiç bir marş
Kabuğum iyice incelmiş gövdemde
Karanlık ağızları boğuyor gece
İyice daraldı aklın telinde asrın kalıpları
Mazgalları biteviye kahır boşaltan bu şehirde
Sen gayret et ve bizleri taşı güneşe
İşte tam karşında duruyor cumbalı pencereler
Şehrin yaralı camlarından
Keyfince sana açmış bak mor menekşeler.
Kutsanır oldu yalan rüyalar
Şehrin neonlarında
Sen inerdin her gece gemiyle rıhtıma
Horlanan bakışlarda aslında sen vardın
Kaç geceyi gemilere yükledin
Beklediğim gemilerden sen hiç inmedin
Köpük köpük buhar oldu alkışladığım bulutlar
Köhnemiş uykularda bir bir kayboldu umutlar
Hani mavi düşlerdi uykularımızı bölen gerçekler
Artık bu şehirde kalmadı
Seni hatırlatan hiçbir şey
Kuytu bir geceydin içimden atamadığım sen
Peşinden koştum sana açılan pencerelerden
Üstü açık terastan baktım sana
Yoktu sana bıraktığım ellerin
Kim bilir hangi meyhanede ağlar menekşe gözlerin.
Bana yabancı bir şehirde yaşar sevdiğim
Gözlerinde ya kirlenmiş körfezler var
Veya kahrından kurumuş ırmaklar
İçime boşalır şehrin gözyaşları
Burçları şakaklarıma dayanmış sahra topları
Gölgeme ant içip ağladım
Son kez seslendim sana
Üzülme ellerinden su içmeden ölürsem eğer
Seni karadut nektarlarına bıraktım
İşte şu çınarın gölgesinde bekliyorum seni
Bekliyorum resimlerde çoğalan sesinden
Bekliyorum güllerin kıvılcım saçan renklerinden.
AKÇAY -MAYIS / 2009
Kayıt Tarihi : 18.5.2009 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözlerinde ya kirlenmiş körfezler var
Veya kahrından kurumuş ırmaklar
İçime boşalır şehrin gözyaşları
Burçları şakaklarıma dayanmış sahra topları
Gölgeme ant içip ağladım
Son kez seslendim sana
Üzülme ellerinden su içmeden ölürsem eğer
Seni karadut nektarlarına bıraktım
İşte şu çınarın gölgesinde bekliyorum seni
Bekliyorum resimlerde çoğalan sesinden
Bekliyorum güllerin kıvılcım saçan renklerinden.
Muheşem bir anlatım,yürek dağlayan cümleler.Beğeniyle okudum,kutlarım saygıdeğer şairim.
Gözlerinde ya kirlenmiş körfezler var
Veya kahrından kurumuş ırmaklar
İçime boşalır şehrin gözyaşları
Burçları şakaklarıma dayanmış sahra topları
Gölgeme ant içip ağladım
Son kez seslendim sana
Üzülme ellerinden su içmeden ölürsem eğer
Seni karadut nektarlarına bıraktım
sevgili üstadım sayfanıza uzun bir süredir gelmedim. bunu bilerek yaptım çünkü benim için kaleminiz yüzeysel okunup geçilmeyecek değerdedir her zaman..
şimdi görüyorum ki değişen birşey olmamış, yine şiir ve yine müthiş gözlem yeteneğiniz karşıladı beni..
içten teşekkür ve tebriklerimle...
Gözlerinde ya kirlenmiş körfezler var
Veya kahrından kurumuş ırmaklar
İçime boşalır şehrin gözyaşları
Burçları şakaklarıma dayanmış sahra topları
Gölgeme ant içip ağladım
Son kez seslendim sana
Üzülme ellerinden su içmeden ölürsem eğer
Seni karadut nektarlarına bıraktım
İşte şu çınarın gölgesinde bekliyorum seni
Bekliyorum resimlerde çoğalan sesinden
Bekliyorum güllerin kıvılcım saçan renklerinden.
tek kelimeyle mükemmel gönlünüze sağlık
TÜM YORUMLAR (105)