yarım kalmış bir hayat sanki bu.. rüyanın en tatlı yerinde sebepsizce uyandığım bir düş gibi. filmin en tatlı yerinde elektriğin kesilmesi gibi.. hiç bir şeyini anlamadığım , bu dünya gibi.. hiç bir anlam veremediğim insanlar gibi.. neden bu kadar telaşlılar ?
nereye gidiyorlar ?
neden bu kadar aceleciler.. her şeyin sonu kara toprak değil mi sevgili.. rüyalarımdasın.. orada da kavuşamıyoruz.. hayallerimdesin.. orada da kavuşamıyoruz.. her bir detayın aklımda.. nerede olduğumuz , nereye gideceğimiz.. özellikle yan yana olmamız aklımda.. suratının her bir zerresini ezberlemişim.. seni ezberlemişim.. seni klonlamış yüreğim.. seni oynatıp duruyor zihnim.. yoksun..
Hayalim seni görmek,
Seninle dans edip,
Şarkılara eşlik etmek.
Biraz çakır keyif olunca,
Peş peşe yakmak sigaraları.
Sen hayalimi kimler ile paylaşıyorsun?
ölümüm kadar soğuktun yanımda. yağmurlu sisli gösteriyordu ölümsüz ve sonsuz bakışların. vurdumduymazdın.
nedendir bilinmez sadece sen anlarsın beni diye düşünüyordum. sadece senin yanında kendim gibi hissedebiliyordum. herkese gülücükler saçmak zorunda kalmıyordum senin yanında. sana gülsem yeter. somurtkan sevgilim diye öptüğünde beni gülümsemem mesela. çocuk olabiliyordum , kendim olabiliyordum. camdan babasının kahveden gelmesini bekleyen bir çocuğun ümidi kadar masum olabiliyordum yanında.
kimseye anlatamıyorum seni. kimselere söz edemiyordum. kime anlatmaya başlasam ikinci cümlem ile beraber ''değmez boşver'' dediler. bende sustum yazmaya başladım. anlatabilseydim yazmazdım.
öyle bir de değer ki ona.. hayallerimde sana baktığımda bile gözlerim doluyor benim. sen yanımdayken o kadar uzaktın ki bana. hayır ben hiç bu kadar uzak olduğunu hatırlamıyorum. sanki günler değil yüzyıllar geçmiş aramızdan.. ellerimi uzatsam tutacaktım soğuk ellerini. saçlarına dokunsam yıldızları almış gibi hissedecektim parmak uçlarımdan. cesaret edip dokunamadım kanayan yarama. ellerimle kanamasını durduramadım.
arabanın içine bıraktığı saçlarına kızardım ya, onlarla teselli ararım.. seni hayal ettiğim de , senin hayalin ile uyuduğumda biraz canlı kalabiliyorum ben. kokusunu kalbimde soluduğum kadınım. şehir dışına çıkmıştın , bir gün ayrı kalmıştın benden. beraber uyuyorken, uyanıp sarılmış ve tekrar uyumuştun. tekrar uyandığında ben yanındaydım ama tekrar sarıldın. kaç kere bana uykunda defalarca sarıldın ben sayamadım. bana. oyuncağını sıkı sıkı tutan çocuklar gibi sarılıyordun. aşk kelimelerce anlatılabilir. bu aşkın ötesindeydi sanki. yer yüzündeki cenneti senin sayesinde tatmıştım. teşekkür ederim.
ben hala aşığım seviyorum derken , sen ise benim için dili geçmiş zaman kullanıyordun. bu kadar mı geçmiştim senin için ? ben seni çok sevdim emrah diyorken sanki küfür ediyordun bana ağız dolusu.
Durmadan yürüyorum
Karanlığın içinde,
Kafamın içinde…
Durmadan yürüyorum,
Yanımdakiler değişiyor.
Zaman, insana ihanet ederek geçer. Bizlerse geçen zamanı yılbaşlarıyla, doğum günleriyle kutlarız. Bu ihanete ortak olur, göz yumarız. Her saat ve her an. “Seneye görüşürüz,” diye yapılan espriler de bunun bir parçasıdır. İhaneti esprili bir şekilde kucaklar ve eve götürürüz, hediyeleri kabul ederiz.
Geçmişte yaşar, geleceği hayal ederiz…
İnsanoğlunun en güzel çağı, çocukluk zamanıdır. Endişe ve korkulardan uzak, her şeyi sonsuz sandığımız en güzel zamanlar. Çocukça korkuların vardır. Bu korkular masumdur ve zamanla geçer. Herkes büyümenin hayalini kurar. Yaş ilerledikçe her şey tersine akmaya başlar. Sonunda yaşlanarak ölmek vardır bazılarımızın kaderinde, bazılarımızın kaderi de amcamınkine benzer.
Erken ölüm diye bir şey yoktur. İnsanoğlunun aldığı nefes sayısı vardır sadece. Yüz yıl da yaşasan, beş yıl da yaşasan…
İnsanoğlunun katili sadece zamandır.
Geçen zaman insanları değiştirir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!