Şehrimin Yitik Delisi..

Beşikte minik kedi
Süt vermezsen elinden
Ölüm biçer sizli bizli
Ara sıra uğrayıp
Yüzüme tinsiz çamuru çalıp gitme
Şehrimin yitik delisi
İyi mi…

Alıp götürdü seyrinde düşünceler
Ne oldu/ğumu bilmiyorum ki sevgili
Dumur us lal dilde
Ne derim yüzüne
Anlarım seni ben her halinle
Bilmesen de

Uzanmak isterim yalnızlıklarına
Darılmak soğuk bakışına
Karılmak koruk gülüşüne
Sarılmak boğuk göğsüne
Ve
Basmak sıcacık sineme
Masumca saklamak seni
Sana benimsin diyebilseydim
Şehrimin yitik delisi

Kimin dalına çaput bağladın
Zemheriyi bile kıskancından çatlatan ayazı
Ki demini alsın ruhun
Çelişkilerde iç geçirsin vuslat azığı.
Ömrümün baharı
Mekansız yittiksin kıyamet düşmüş bahta
Keşmekeşe Lasha gibi çek bayrağı
Şehvete kündeli serüvenlerin
Kesik bayağı ayağı
Heyula şölenlere meze
Gümüş tabakta zıpkın gibi kanı/deli
Nidalar niyazlara öksüz iç çekişte
Çakı gibi tekmil adamın biri
Denge bozuldu tramplende yüzün çok kirli
Ak sabun neylesin
Teneşirde gözümün yaşı paklar seni

İşrete doyumsuz/sarhoş sokakların
İsli köşe başlarında
Azıtmış şehvetin eli
Çare yok
Hafif meşrep bu aşkın bizli dili

Uf… Gözlerim kararıyor
Yaşamın başka adı yok değil mi?