Şehrimin kadını
Şehrin ışıkları,
Güzelliğini saklamaz,
Aksine daha çok büyürler beni,
Sokak lambasının altında görünce seni.
Koyu, kasvetli binalar arasında,
Kaybolmazdın,
Renk katardın şehre.
Bu yüzden sevdim seni,
Ben kayboluyorum bu şehirde,
Sen alıyorsun beni bu şehrinden,
Beni kendimle tanıştırıyorsun,
Bu yüzden sevdim seni,
Umarım seni yutmaz şu kocaman kasvetli binalar,
Hep rengârenk kalırsın,
Gökkuşağı gibi…
Kayıt Tarihi : 3.8.2021 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şehirin kasvetli ve kuru kalabalık halinden bıkınlık gelmişti. Ve o sadece renk katıyordu her şeye her yerime
![Oktay Stagova](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/03/sehrimin-kadini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!