Şehrimde Geceden Kalanlar

Sokak lambalarının altından süzülen ışık
Islak kaldırımlarda yürürken
Ayak izleri silinmiş insanlar
Gecenin çıldırtan sessizliği
Sessizliği bozan bebek ağlaması
O kadar içten
O kadar acı ki
İçleri yakarcasına
Soğuktan yanakları allanmış
Saçları rüzgârda savrulan genç kız
Yalnızlığına yamalı bir elbise giydirmiş
Yürüyor
Yalnızlığın çaresizliği
Yamalı elbisesinden görünüyor

Sokağın başında
Kızın bir anlık siluetini görmek için
Tüm gecesini veren delikanlı
Evinin ışıklarıyla beraber
İçindeki kandilleri de söndürmüş
Bir an bekliyor
Sadece bir an
Ela gözleri görebilmek ümidiyle

Genç kızın ayak sesleri geceye düşüyor
Her bir adım
Delikanlının pareleşmiş yarınlarına dokunuyor
Kaldırımlar ıssız
Şehir soğuk
Geceyi mesken tutmuş
Kediler bile yok
Bebek sesi gecenin sessizliğini bölüyor
O kadar içten
O kadar acı ki
İçleri yakarcasına

Adımlar yankılanıyor
Gözlere Çekilmiş sürme
Şehrimin gecesi gibi
Süzülmüş yanaklara
Kız farkında olmadan yürüyor

Bir yürek sesi
Gecenin sessizliğini bölüyor
Tüm bedeni sarsarcasına atıyor
Derinden