Şehrim Şiiri - Mehmet Ali Süzen

O muhteşem şehri görmek ister bu gönül
Ezberlemek isterim bütün yolları.Gözlerimi kapasamda bulmalıyım yolumu
Öyle tanımalıyım ki O şehri her köşesine her kıvrımına hayran olayım
Bir baştan bir sona kadar bütün evlerin kapısını çalmalıyım her kapıda buyur
gönül her şey senin desinler
Ben şehrimi tel tel eder tellerini sayarım
Saçlarına gonca güller takarım
Gezgindim gezerim ülkeleri,lakin takıldım bu şehre,terket dediler bu diyarı
ama nasıl terkedeyim,şehrime bakınca kendimi seyrediyorum,bütün yollardan bana sesleniyorlar,hep ismimi sayıklıyorlar kulaklarımda hep o şehrin buğulu sesi

Bazen canım çok sıkılırsa kendimi koyveririm boğazın derin sularına
Hiç çıkmak istemem o derin diplerden ama nefesim yetmez
İşte o zaman bir balık olmadığım aklıma gelir
Çıkarım bulutlar güneşe doğru yine şansım gülmedi kanatlarım yokki kalamadım yıldızların ile,aşağılara düştüm yeryüzüne takıldım kaldım ağaç dallarına,biraz da oralar da yemyeşildim zamanla kurudum bir dal oldum
çiğnenip ayaklar altında un ufak oldum
En sonunda o muhteşem şehrin yollarında bir avuç toz oldum rüzgarın ile
savruldum ve sonunda yok oldum
Bunlardan en güzeli o şehirden bir parça olmak idi
Bir damla göz yaşı doğdu
İşte şehrim böyle oldu