Mektubunda "Senin şehrinde havalar nasıl?" diye sormuşsun,
Benim şehrim diye birşey yok artık,
bil istedim,
Eskidende yoktu,
Memleket kavramını geliştiremedim bir türlü,
Sorunca birileri "Memleket neresi?" diye,
Yine söylüyorum,
"Maraş'ın Göksun ilçesinin
Fındık köyü,
Çerkez kızıyım." diye usulen.
Dünya'nın neresi olursa olsun seçmem heralde ben,
Dünyanın hepsi memleket...
İki çay, iki dost, birkaç lokma ekmek,
Birde
Memleketi memleket yapan insandır,
Dostluktur,
Anılardır,
Çocukluğundur...
Severim tabi
insan sevmez mi doğduğu anasının, atasının yurdunu?
Ama kardeşim bu Dünyanın hepsi benim memleket,
Bağımlılık geliştiremiyorum,
Yaşadığım heryeri seviyorum...
Mine Yılmaz Sevinç
Kayıt Tarihi : 2.2.2025 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!