Şehrim..! ! Şiiri - Özkan Erdoğan

viraneye dönmüş kuru gövdeli agac misali
tükenmiş varlıgı ile kendi kendince benim cahillik şehrim

umudlar besleyen büyüten güzellegiyle büyüleyen şehrim
kurumuş pınarların devrılmiş asırlık canarların

kimine zindan oldun kimine menderese
kimine bahar oldun kimini de düşürdün ye'Se

karanlık cüktü üstüne dindi bereketler rahmet yagmaz
ne oldu sana ey cahillik şehrim kimse yüzüne dahi bakmaz

ölenleri gömdün bagrına anımsatmassın artık düşeni agına
ne veballer aldın girdin nicelerin günahına,sesvermedin yetimin feryadına

Ne günahı var dı onca babayıgıdın neden zulmettın
Saldın dıyar dan dıyarada hasrete gebe ettın

Onlarca bedduaya beşiklik ettin bilinmez belki hak ettin
Üc kücügü umudundan ettin aciz şehrim anlayamassın ne ettın

Bakılmaz olmuş dagına taşına kurumuş suyun körelmiş güzelligin
Ne namuslar kırlettın küfürler sarfettin belki ondandır bu özelligin

Göze hoş gelen dunyalık güzelligin benım baktıgım sa bagrındır,
senın yarının yok adeta..şu varlılıgın son baharındır.. ey şehrim

Kan kokuyor fitne fesat esiyor bunasıl bir vücüt
Sabır yok ki fertlerınde etmesler kı sukut

Küfür var dilinde şehrim samımı deyılsın adeletın yok
Güzel görünsen de cahiilik şehrim dünyalık güzellige karnımız tok

Gurbet zincirini vurdun bagrımıza genc yaşlarda
Aglattın nice anaları kinkusturdun ecdadlarımıza
Edeb yahu der mevlana duyanınız yok mu.. yaşlıdan gence işiten yokmu
Neden bir kac kişi cıkar senden siması nur...yetmezzz

Sinende yetişmeli idi alimler ulemalar oysa bak haline
Kac yigit saldın vuslata kac kez yoruldun islami cihadda

Kusura kalma ey aciz şehrim seni övecek degilim
Cok canımı yaktın ama sövecek de deyılım..

Senden kopunca ben ben oldum sende yetimdim şimdi sahibim buldum
sonbaharı yaşarken senden uzakta meger gurbetmiş nevbahar tadar oldum..