Şehrim Şiiri - Mehmet Emin Işık

ŞEHRİM

Bu şehirde yalnız dolaşılır
bakılacak pek de bi’ şeyler yoktur
Dar sokaklar, düzensiz, tozlu kaldırımlar
Ve Sessizliği yüreğe vuran bazalt taşlı duvarları var.
Bu şehrin tarihi, kederi uzundur
Hezar duygu sessizce/yasakça geçmiş gider sokaklarında.
Her yaz akşam aynı
Sıcak ve sinek derdi
Beni cezbeden pek bir şey yok bu şehirde.

Bu şehirdir
Babamın yaşlılık maaşını ptt'sinden aldığı
Ailemin mevsimlik işten kazandığı parayı harcadığı,
Sıcak, soğuk demeden mevsim ayırt etmeksizin;
Köy, şehir, tarla, resmi daire demeden şalvarla gezildiği.

Bu şehirdedir
Gurbetten kazandığı emekçinin parasını koltukta yiyen; tefecisi, dolandırıcısı,
Silah kaçakçısı, inşaat vurguncusu...
Ağası, şeyhi ve tırşıkçısı çok olan.

İplerimin bağlı olduğu taşlar da bu şehirdedir.
Bu şehirdedir işte kırıp geçemediğim
Zincirlerim: duygularım, kan bağlarım, sevdiklerim, kirvelerim, dostluklarım
Annem...

Bu şehirdedir aşiretim,
Çocukluğum, mezarım
Taşım, toprağım
Ancak bütün bunlara mukabil
Yine budur başka bir şehirdeki
Yeni yüzüm için terk edeceğim
Şehrimi...