Eski devirlerde olduğu gibi
Binip atımızı ufka sürseydik
Olmasaydı sınırlar bu gün ki gibi
Her iklim bizim hüküm sürseydik
Kursaydık bir dağın eteğinde bir şehir
İçseydik çağlayan nehrin sularından
Her güne doğan güneş, o gün bizimdir
Çıkabilseydik şehrin çıkmaz sokaklarından
Evlerimiz olsaydı taştan
Çünkü dağlar taştandır
Kurtulsaydık tuğlalı duvarlarından
Evlerimizde hüzün belki bundandır
Ama şimdi parıltılı caddeler içinde
Gök bizi örten çadır,hiç bakmadığımız
Yıldızlarımız bile bizsiz asılı gökte
Durup da bir lahza göz atmadığımız
Anlamsız yaşantılar içinde
Koskoca anlamsız şehir!
İçimde boğduğum yeter artık de
Bari sen içindekini aslına çevir…
Kayıt Tarihi : 18.3.2012 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!