Şehri Vahit Şiiri - Mustafa Yaralı

Bir yer var ki bizden yakın, Tevhit denen şehir’i var.
Çokluklardan bire akın, âşıklara mesir’i var.

Zat’ı akdes kaynağından, derya-dile nehir’i var.
Mukaddesat dimağından, zevkle dolu cebir’i var.

Sözden öze telkinlerde, bal içinde zehir’i var.
Basiretli temkinlerde, Beşir ile nezir’i var,

Kandil olmuş yıldızları, hilali var bedir’i var,
Ruha ebet erlik tahtı, inci yakut sedir’i var.

Her günün bir gurubu, her gecenin fecir’i var.
Hayretliğe bir ad’dır bu, ne günah ne ecir’i var.

Neyin neden nasılların, nerelerde, nedir’i var,
Öze dönük fasılların, cüzden küle, kebir-i var,

Özenerek seçilene, Hak Muhammed tesiri var,
Hülleleri biçilene, ahde vefa esir’i var.

Kuşdiliyle konuşana, Süleyman’ı veziri var,
Belkıs ile buluşana, Ruhun nefse mehir’i var.

Reddetse de ebucehil, onun Ebu-Bekir’i var,
Yarılıya gerçek delil, Âli devlet Sefir’i var.

27.01.2013…Mustafa Yaralı