bir karış topragım var babadan kalma,
üstüme beton atma yada yol yapacam diye tutturma.
elleme topragıma her zerresinde beni bana anlatan,
garip bir karış topragıma saf ve temiz duygularımı.
ben yaşarım onunla kimse giremez ikimizin arasına,
ne senin parıltılı gökdelenlerin nede iş merkezlerin,
gün gelecek veysel misali sarıp sarmalıcagım,
bir karış topragımı, ve utanacaksın kıskanacaksın.
topragımla beni ben mutluyum onunla yaşamayada.
ugrunda ölmeyede şimdi defol git kaldırım taşlarına.
ev dedigin koca beton bloklarına topraktan zarar gelmez,
hiç bir zaman insan ogluna.ben topragım çok mutluyum
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!