gittikçe kararan gökyüzünün altında
kapanırken kepenkler gürültüyle
arasında ıslak kaldırımlarda koşuşan kalabalığın
sırılsıklam
yere düşmüş bir paçavra
eline tutuşturulan bir demet beyaz papatya
“duyulmaz ezilip giden yüreğin inleyişleri”
kilitlenirken sımsıcak kapılar
ve sönerken ışıklar birbiri ardı sıra
günün ölümüyle
sonsuz uykusuna düşer şehir
ayaza düşen kimsesizliğin dilsiz gözyaşları
karışır yağmurlara
damlaların melodisinde
kokuna yaslanmış bir berduş
yapayalnız
“dönme artık benden yana”
itilmiş çocukluğun masumiyetine saklanan aşk
vuruldu
gamzelerinde dolaşmayan gülümsemelerin
zalimliğinde
şimdi usulca
şehri üstüme ört
ve geceye sal düşlerimi
ateş böceklerinin kanatlarında
gamzelerini de al yanına
ve sırra kadem bas
'artık
uykum var
uykum var
konuşma'
10.11.2006
Atilla GülerKayıt Tarihi : 11.11.2006 00:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
vuruldu..._bir satir yetiyor beni sarhos etmeye cok güzel tebrikler ediyorum degerli sairim...
her zaman ki gibi okunası bir şiir yazmışsınız saygılar
TÜM YORUMLAR (2)