Şehri Kabus Şiiri - Tunahan Bozkurt

Selçukluların başkenti diyor sana az kullanılmış çok çarpıtılmış kitaplar Ve Hakkari demişti bir film hayal kırıklıklarının başkentine Hakkari’yi bilmem; görmedim aslına bakarsan Ama çirkin yüzün bana gösterdi ki Sensin başkent Hayalleri incinmişlere ve duaları yitirilmişlere Kurulan büyük hayatları eriten Edilen yeminleri ve sağlaması yapılmış bütün tezleri çürüten Yılanın başı ve kırık hayallerin başkentisin sen Küstürensin bir tomurcuğu güneşe dönmeye Dini, dili, insanı istismarla, döndürensin etrafında Mevlana kod adınla Ve intihara teşebbüsüne tanıksın henüz hiçbir hadiseye sanık bile olmamış bir çocuğun Dünyayı gezmiş sayarsın seni gezeni Oysa gezegenini unutturansın sen üçüncü dünyalılara Geceler senin yüzünden Ve karanlıkların hepsinde sensin ışıkları söndüren Sıcak iklimleri ve yeşil coğrafyaları silensin büyük ölçekli haritalardan Organiza bir biçimde sanayi dumanı saçansın, henüz filizlenmiş yeşillerin üstüne En iyi ihtimalle Birkaç yağmur damlasısın, ancak 18lik âşıklara yetecek Ne kadar çelişki varsa sende Ne kadar yobaz olunabilirse o kadar yobaz Ve ne kadar yoz olunabilirse o kadar yozsun En asimile sensin Ve dize getirensin yıkılmamaya ant içmişleri E o zaman durma, gurur duy eserinle Bedbahtlık namına ne varsa yaşattığın için bana, bize, ona Pişmanlık adına bütün keşkelerimizi harcattığın için Boşa, boş yere; sana Sen doldurmaya çalışırken içindeki boşluğu hoşbeşlerle Gözleri boyadın en siyaha, görülmesin “boş”luğum Loş kalayım diye Velhasıl, Hakkari değil; sensin başkent, kırık dökük hayallere Özenti midir sendeki bu mahvetme telaşı İstanbul’a mı öykünüyorsun bilmem Bilirim ki İstanbul; Yeditepe ve laleler açıyor orda Velhasıl, İstanbul değil; sensin yutan adamı Malum kitaplar Selçukluların başkenti diyorlar sana Ama ben diyorum ki Üçüncü dünyalıların ana karası Beşeri coğrafyanın bozkırlar ülkesinin Yani sarımtırak insanların Başkenti Ve Veresiye satılmaların para birimisin sen T.Bozkurt - 2006