Sana geliyorum ey şehri Nuh’um
Artık sana yurt eyledim
Ve sana ölesiye sığınmacı.
Benim biricik şehri hüznüm.
Rabbimin tufanüstü sahiplendiği
Imdada yetişir evvel Allah, Cudi’m
Yaşamımı sana en kaçaksı bakışlarımla bağladım
Ellerimi bırakma ey şehri Yâr
Kimsesizlerin sahibi
Adımlarım sana,
Sen mahşerime eğil ey yar’im.
Tüm umudum yaşama çığlıklı
ve hududun mültecisidir yasaklar taşıyan avuçlarım
Al beni şimdi en sıcağına al beni de kollarına
Rîyamin rîya te ye sebra dilêmin
Tuyi şehri Nuhamin
Kayıt Tarihi : 15.8.2014 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!