ŞEHR-İ GÜLİSTAN
Yalnızlığım kadehleri tokuşturmaya yetiyor
Ekleme bir günah yalnızlığıma
Alkolik düşlerim en sarhoş boşluğunda bulur beni
Yalnızlığım sürükler beni, giderim ayyaş bir şehr-i gülistana
Kim demiş sarhoşluk kötü diye
Ben her şeyimi ayıkken kaybettim
Sorgulamanın göz bebeklerimi büyüten korkaklığını
Korkaklığımın kemirdiği vicdanı
Ve insanı insan eden yaşamsal özgürlüğü yitirdik en ayık anda
Kim demiş sarhoşluk kötü diye
Şimdi korkaklığın salkımını sıkmakta içerdekiler
Vicdanın buzullaşmış karınlık dağına buket buket güneş ışınları içerden doğmakta
Çınar ağacının yaprakları aydınlakmakta, köylüler uyanmakta dalga dalga şehrin sokakları çınlamakta özgürlük türküleriyle
Damarlarımıza enjekte edilmiş olanlar en lüks caddelerin en pahalı salonlarında kusulmakta
Sonra yüzlerimizde acımtırak bir gülümse
Berfo annenin gülümseyen çığlığı
Ve bir liseli genç kızın kanına karışmış sarhoşluk türküsü
Hey özgürlük hey özgürlük
Dedim ya kim demiş sarhoşluk kötü diye
Biz yitirdik en ayık anımızda bizi biz edeni
Ve şimdi içerdeki güneş sarhoşluğumuzun kokusunu yaymakta bedenimize
Kayıt Tarihi : 10.12.2012 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!