Çekip de gidersem
Alnımdaki çizgilerden tanır beni
Bu semti yiyip bitirecekler bir gün
Sokaklarında köpekleşme temayülü göstermeden yaşamak
Ne kadarda güzelmiş meğer şehremini
Nereye gidersen git bu şehirde yaşlanacaksın derda
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bunlar değişen,yeni bir kentin yeni şiirleri ama eski bir insan tarafından yazılan..İstanbul'un her bir semti bir destandır..Bilmem onların destanını da kim anlatacaktır..Yahya Kemal de gitti : artık defteri amal-i kim tutacaktır..Sayın Mustafa Kadir Medus'a teşekkürler böyle anlamlı ve derin bir şiiri kaleme aldığı için..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta