Hatıralarıma,bir çizgi çekip,
Yola çıkıyorum,ben bu şehirden.
Kanayan yarama,biraz tuz ekip,
Yola çıkıyorum,ben bu şehirden.
Sormayın be dostlar,bu nasıl bir iş,
Belki dönüşü var,belki son gidiş,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Anlatımıyla nefis bir 11 hece okudum.Detaylar ustaca çizilmiş....işte şiir böyle olmalı, evrensel duygular lirizme ulaşabilmeli...terk ediş esnasında yaşanan yabancılaşma çok iyi vurgulanmış...adeta duygu dokunun hücrelerine girilmiş..Nitelikli Özgün şiire iyi bir örnek...Tam puanımla tebrikler SAYGI VE SEVGİLERİMLE KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta