Ölü sessizliğindeki o derin gecede
bir ağrının kanıma karıştığını hissettim
dağınık damarlarımı toparladım
çünkü saçları paslanmış bir kadın
bana bir ayrılık öyküsünden söz ediyordu
bilmem, yaşadıysam da unuttum ayrılıkları
burada her şey karla kaplanır
ve korkuyla kapanır çelik kapılar
gecenin kör bir zamanında
en derinine iniyorum hayatımın
ayrılıkla örülmüş bir kavga dövüş zamanıydı
ne şaşkınlık biterdi, ne dişlerimin gıcırtısı
bir yanım uykusuz, diğer yanım fırtınalı
gökyüzünün saçlarımda iz bırakan güzelliğinde
ve hatta gizlice öpüştüğümüz o kargaşalı günlerde
dağları şımartmak için tepelere tırmanırdık
şehrin çok ufak kaldığı, en tepelerine bu semtin
o yıllarda her akşam gömleğime rüzgar doldururdum
ayrılık şarkılarına aldırmadan,
çiçeklerin sulanma zamanını düşünmeden
kendimi rüzgara bırakıyordum
ve kızların vardiyadan önce
saçlarını taramasını beklerdim.
Kayıt Tarihi : 30.6.2023 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!