Şehr-i Yar Şiiri - İsmet Bozkurt

Her aşkın bir başkenti vardır
Tam yüreğin ortasına kurulur
Eşiğine can dökülür canlar adanır
Coşturur çölümde kum yağmurlarını

Sıcak tepelerin yamacında yanmış yüreğim
Serinler ruhum tek-bir! sesiyle
Kollarımı açtım kıblene
Bir Seleme uçurdum çöl karanlığına

Selam … sana yar…
Selam …. sana Medine’m
Selam…. sana şehr-i yar…

Yüreğimin meydanında öz diyarımsın
Eşiğinde durmuşum mahcup ve sana müptela
İçime düşen sessiz cemreye can ver
Nurunla aydınlat karanlıklarımı
Efsunlu iksirinle sırrında kadim kıl canımı
Bir nida gönder muştulu yollardan
Dudaklarımda kuruyan hasrete vuslat nasip et

Sende huzur sende şefkat sende ihsan var
Gözyaşlarımla mesh ediyorum yüzümü
Sakin et canıma düşen nar’ı
Aydınlat gönlümü göklerin sevinciyle
Şefkatinle güldür mahzun gülleri

Medine’m! ...
Şehri yârim! ...
Yüreğimin başkenti…!
Ayaklarımı yoluna yeminledim
Ömrümü aşkına adamaya geldim
Selam olsun sana yar…
Selam olsun sana Medine’m
Selam sana şehri yar…..