Hangi yokuşta saklarsın öfkeni!
Sevdalığın kıraç tuttuğu vakti nerende gölgelersin?
Alınmayan muradları gecene mi; gündüzüne mi kilitledin?
Kaldırımlar uzanırdı büyümeyen nehirlere,
Ki nehrin sonu denizle varırdı…
Bilip de yolun yordamını; çağıldamakların sonuydu ölümüne denizin yeşili…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
