Şehr-i Latif Şiiri - Nermin Altındağ

-İstanbul'a...-

Kubbesinde bir sağa bir sola rakseder melekler
Safiyeti aziz bir imanın bilge şahidi
Asırlarda saklıdır duaya kalkan eller
Hüznün mirasçısı kapısında köleler
Sağında canımı kurtarır denizin kokusu
Solunda sarnıçlarım bir batar bir çıkar

Ateş
Ayasofya'dadır...

Tramvay uğultusu, araba kornası
Taşların etrafında çember çevirir kuşlar
Dokunduğum her taştan yeni bir ruh fışkırır
Yokuşun altı deniz, üstü nargile kokusu
Önünde divan durur atlar, kuşlar ve ruhlar
Arkasında hayal denizine açılır kapılar

Su
Çemberlitaş'tadır...

Bir sağa bir sola uçuşan başı dumanlı kelebekler
Kanatları martılara ekmektir, sofradır
Denizanaları, yosun tarlaları, balık ekmek kokusu
Başı bozuk seyyahım iki kıta arası
Eminönü'nden topladığım hayalleri Kızkulesi'nde satarım
Yarım aklımı rüzgara kaptırıp adalarda dolaşırım

Hava
Üsküdar'dadır...

Üç kıtanın tarihi, çöl kumunda vaha
Serin bir yaz sabahı, ya da mutlu bahar bahçesi
Asfalt labirentlerde bulduğum medeniyet
Yaşama hırsına inat ölümün dinginliği
Ölüm korkusuna inat yaşama sevinci
Vatanım sen koksun İstanbul'un Sultanı

Toprak
Eyüp Sultan'dadır...

Cennetle cehennem arası, arafta şehr-i latif
Kalabalıklar ortasında kaybolmuş sevgili
Gerdanında altınlar ve inciler dizili
Önünde eğilip eteğinden öpmeli
Bitmeyen rüyalar ve dualarda saklı şehrim
Sevgilimin sureti, niyetim ve emeğim

Aşk
İstanbul'dadır...