Şehr-i İstanbulun,
Dar sokaklarında,
Yemek kokularını,
Birbirine karıştıran,
Balkonlarda iplere,
Dizilen çamaşırları,
Kurutan, sevgiydi.
Haylaz çoçukların,
Sokak satıcılarının,
Çıkardıkları gürültü,
Kulak paslarımıza,
Nedense iyi gelirdi.
Sükriye teyzenin,
Kızına görücü gelir,
Şerafettin abimler,
Asker yolu gözlerdi.
Telefonun olmadığı,
Sıcacık evlerimizde,
Kadınlar günlerinde,
Erkekler kahvelerinde,
Bardakta çay oldukça,
Halinden memnundu.
Doğum günlerimizi,
Hatırlatsın diyerek,
Ajandalar tutmazdık.
İşitmişsek kutlardık.
Caminin Selası varsa,
Görevimizi hatırlar,
Duyar duymaz koşardık.
Eskiden bir başkaydı,
Kız kulesi, kız gibiydi,
Sarıyerde balık yenir,
Çamlıcada sazlar çalınır,
Adına şiirler yazılırdı.
Şükretmeyi bilenlerin,
Şehriydi Şehri İstanbul.
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 11:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!