Şehr-i İstanbul Şiiri - Murat Karaosmanoğlu

Çok şey yapabilirsin,
Köklerin yok, ayakların var.
Bağımlı olmak, tutsaklıksa madem,
Bir çift kanat almalısın.
Millet gülse de,
Taksimin orta yerinde,
Kanat çırpmalısın.
Her kahkaha , seni uçurmalı,
Biraz daha göklere, biraz daha kendine.
Ya gökler sendeki cevherdense,
Ya gözlerin açık uykudaysan,
Tutsaksın dünün üzüntülerine,
Yarının korkularına.
Gezginlere şaşar çocuklar,
Tüm saflıklarıyla.
Sen sendeyken, neyi ararsın ?
Ah be bebe Ali, bıyıkların çıksa da,
Gülsen onların altından,
Şu amcaya, şu ablaya.
Çalar saat kurulu,
Yelkovan, akrebi çokça avladı.
Uykunun içindeki düş,
Sır vermez, ne sana, nede suya.
Bir deli bağırdı, başı önde eli havada,
O var, O var, O var.
Rıhtıma birkaç adım kala,
Millet ona baktı ve sustu Kadıköy de,
Bana ise kahkaha attılar, Şehr-i İstanbul’da,
Kahkaha attılar, Şehr-i İstanbul’da,
Şehr-i İstanbul’da…….