Bu şehir bazen dost, bazen düşman ve bazen şizofrendir
Bir sabah yaşlı zangoç kılığında karşına çıkması menekşenin,
kokusunu çalıp kaçanı bulmak istemesindendir..
Ne irinler akmıştır kim bilir bulutlarından
Bıkmadı semalar ihanet, hasret, aşk ve meşk dedikodularından
Ey İstanbul! Şimdi gelsem ve en yaralı yerine batırsam diyorum tırnaklarımı
Sen de ağlar mısın?
Kayıt Tarihi : 2.10.2009 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bence ağlamaz....
Ağacımdan döktü çiçeğimi yağmurların
Bunaldım bitmeyen lososlarından
Sende hayat bulup ta kök salmışken
Yine senin olacak biliyorum
Kırdığın dallarım ve
Sonbaharında sararan yapraklarım
Darmadağın etti rüzgarın beni
Savurup gubetlerde kök saldırdı
Fidanlar ağacından çok ayrı kaldı
Özlemlerim oldun
Umutlarım oldun
Bir gün
hep bir gün elbet bir gün
Diyen dillerim kurudu
Gözlerimin feri gibi halicin soldu
Hayalin puslandı havan misali
Bulut bulut döküldün gözlerimden
Bitmeyen gurbetlerime bile yettin
Bitmiyor İstanbul bitmiyor derdin
Sırtını dönüpte gir yatağıma
Görme ıslattığım yastıkları
Göz yaşlarımla
Sorma gecelerimi sarılma bana
Aynı yorganda faydasız küsmelerim
Pijamam gibisin üzerimdeki
ne çare
Aldırmıyorsun hiçbir tehdidime
Seni Ankara nın sert rüzgarına
sereceğim yıkadıkça
ve toplamayacağım asla kurusanda
Özlemim ipte kalacak balkonumda
iki mandal kıskacında.....
*Kiraz Çiçeği*
Kıymetli Şairem;
İşte benim de İstanbul'a çok yıllar önce yazdığım şiirim...
Kolayını buldum en azından başa çıkmanın, d,lerim siz de bulursunuz daha fazla incinmeden.
Kutluyorum Gönül'den ve sevgi yüklü saygılarımla çiçeklerimi bırakıyorum sayfanıza tam puanımla.
o şehirdeysen,şehrime iyi bak..bir kez de benim için bak.. gözlerin erguvan olsun..
Kutluyorum Özge Ünal ...
TÜM YORUMLAR (5)